Wonen in de stad is booming

Dit artikel is geschreven door Neal Nouws als opdracht voor het vak Professionele en Communicatieve Vaardigheden, tijdens het academisch jaar 2019 - 2020.

Ook in Nederland is sprake van urbanisatie, het verschijnsel waarbij mensen dorpen en het plattenland verlaten en de groei van steden alsmaar toeneemt. Volgend de bron van PBL zijn, tussen 2006 en 2010, zowel vanuit het Noorden en Zuiden van Nederland, maar liefst 6.000 mensen naar de binnenstad getrokken. De zuidelijke provincies waren samen goed voor maar liefst 12.000 binnenlandse migranten. Al deze cijfers lijken te duiden op een ware hype, maar is dat in werkelijkheid ook zo?

Na een jarenlange perfecte verdeling tussen stad en platteland vond er eind vorige eeuw een omslag plaats. Jongeren die naar de stad waren getrokken, keerden niet meer zoals gebruikelijk huiswaarts richting dorp en platteland, maar bleven in de stad. Ook de komst in de afgelopen decennia van verschillende immigrantenstromen, die zich grotendeels in steden vestigden, hebben tot gevolg dat dorpen krimpen en sneller vergrijzen, terwijl de stedelijke gebieden als maar drukker worden.

De groei van de steden is volgens Hoogleraar Zef Hemel het gevolg van het in grote getalen ervoor kiezen om in de stad te gaan leven. Een keuze die hij jongeren steeds vaker ziet maken en simpel te verklaren is: “Jongeren van nu hebben veel meer het idee: ik leef maar één keer en ik moet elke kans grijpen, waarom zou ik dan in een dorp met veel minder mogelijkheden blijven wonen?” Ook voor migranten is het sociologisch gezien aantrekkelijker om niet voor een bestaan in een dorp te kiezen. Doordat er in stedelijke gebieden eenmaal meer migranten wonen, is het opbouwen van een sociaal netwerk daar een stuk eenvoudiger.

Verder speelt de economische factor een grote rol bij de groei. Steden hebben grote universiteiten en hogescholen die kansen bieden op hogere scholing en beter betaalde banen. De kans op het verkrijgen van zo’n baan is in steden relatief groter, waardoor jongeren besluiten er na hun studie te blijven en er een huis te kopen. In de bron van Kadaster lees je dat ongeveer meer dan de helft (59%) van alle starters voor een “sterk stedelijk” of “zeer sterk stedelijk” gebied kiest om in te gaan wonen.

Ook immigranten kiezen ervoor om weg te blijven uit de dorpen. Integratie trajecten en taalcursussen, die een positieve bedrage leveren bij het zoeken naar een baan en dus economische voorspoed opleveren, worden in steden veel vaker en in grotere diversiteit aangeboden. (Waarom we allemaal in de grote stad willen wonen, 2017)

Aan de andere kant zitten er ook een aantal zorgwekkende aspecten vast aan de verstedelijking van Nederland. De stad moet wel leefbaar, bij voorkeur duurzaam en betaalbaar, worden gehouden. De groeiende vraag naar dienstverlening als zorg, maar ook de vraag of er voldoende onderwijsaanbod is, houdt de gemoederen bezig. Kunnen gemeenten en provincies het gewenste aanbod blijven financieren? Hoe gaan scholen zelf om met het lerarentekort? Is de infrastructuur berekend op de groei van het aantal nieuwe verkeersdeelnemers? (Versnellende verstedelijking, sd)

Daarnaast moeten de zorgen over de krimpregio’s niet vergeten worden. Deze krimpregio’s bevinden zich aan de randen van het land, waar de bevolkingsdichtheid sowieso al een stuk lager ligt dan in de rest van Nederland. Verlaten dorpen als gevolg van deze ontwikkeling de afgelopen decennia, is de nachtmerrie van gemeenten in heel wat krimpregio’s. Spookstadtaferelen zijn nog niet aan de orde van de dag, wél maakt de overheid zich nu al zorgen. (Blijie, 2019) Zo maakte onderwijsminister Arie Slob een bedrag van 48 miljoen euro vrij om de sluiting van middelbare scholen in krimpgebieden, die kampen met weinig leerlingen, tegen te gaan. (Gaalen, 2019)

Een oplossing voor bovengenoemde problematieken, met het oog op de toekomst, is de ontwikkeling van de zogeheten “smart city”. Zaken als meetapparatuur voor verkeersdrukte, luchtverontreiniging en de doorstroming van het riool worden voorzien van technologie die via het algoritme data bijhoudt. Verder worden de online activiteiten van inwoners en databases als die van het CBS gebruikt met het uitgangspunt dat overheid en gemeenten deze informatie ook daadwerkelijk gaan gebruiken om zo de stad beter te kunnen besturen. (Joosten, sd)

Het is echter afwachten of het allemaal zo ver zal komen. Zo vindt Manting dat we niet te ver op de feiten vooruit moeten lopen en dat de wereld in een handomdraai er anders uit kan zien: "We zitten nu in een fase dat iedereen een huis in de stad wil. Maar het kan echt omslaan. Als de prijs-kwaliteit heel erg fors uiteen gaat lopen, zullen mensen vanzelf wegtrekken of de stap niet maken." (Waarom we allemaal in de grote stad willen wonen, 2017)

Kortom, de tijd zal het leren of er een balans zal ontstaan tussen het wonen in de stad en het leven op het plattenland, waar zowel sociologische als economische factoren een belangrijk aandeel hebben in deze afweging. Hoewel de daaruit voortkomende problematieken niet onderbelicht blijven en er ondertussen al stiekem met een schuin oog wordt gekeken naar de toekomst, zal de run op huizen in de stad voorlopig nog niet voorbij zijn.

Bibliografie
- Blijie, B. (2019, April 17). Krimp valt nu nog mee. Opgehaald van Ruimte en wonen:
https://www.ruimteenwonen.nl/krimp-valt-nu-nog-mee
- Gaalen, E. v. (2019, september 15). Miljoenen extra voor scholen krimpregio's. Opgehaald van AD:
https://www.ad.nl/binnenland/miljoenen-extra-voor-scholen-krimpregio-s~a1836b27/
- Joosten, P. (sd). Smart City. Kansen, risico’s & 5 voorbeelden in Nederland. Opgehaald van peterjoosten:
https://www.peterjoosten.net/smart-city/
- Versnellende verstedelijking. (sd). Opgehaald van PWC:
https://www.pwc.nl/nl/themas/megatrends/urbanisatie.html
- Waarom we allemaal in de grote stad willen wonen. (2017, Juni 15). Opgehaald van NOS:
https://nos.nl/op3/artikel/2178292-waarom-we-allemaal-in-de-grote-stad-willen-wonen.html